Gedicht over de Maasbrug van Maastricht (1983) door Paul Haimon (1913-1996)
de waterweg, de stroom, de brug
het leven dat er over gaat
het groot geruis, het fijn gerucht
de vogels in hun rappe vlucht
de stad die er vol torens staat
de brug, de stroom, de waterweg
het blinken van een licht verschiet
de lucht vol roze of zij zegt
hier is iets eeuwigs neergelegd
iets mooiers is er niet
de brug, de waterweg, de stroom
een lijn die beide oevers bindt
bij de aanblik van zo’n rijke droom
past, zeggen wij het zonder schroom,
crisis noch toom. Wij zijn u zeer gezind.