Gedicht van 3 juli (Neeltje)

Thijs Bartels

                                   (zoon van …)

 

Mijn moeder was net veertig toen ze zei

Alles gaat te snel, te snel voorbij

Laat de klok, de tijd nu stilstaan

En niet zo snel, zo snel voorbijgaan.

 

Ze neemt de mooiste jaren van ons af

En drijft ons verder naar het graf

En de kinderen zijn geen kinderen meer

Er is geen wederkeer.

 

Nu ben ik de veertig gepasseerd

En weet nu wat de tijd mijn moeder had geleerd

Dat ze haar greep verstevigt

En haar aanwezigheid verhevigt

En dat de toekomst zich traag en langzaam sluit

Want teruggaan kan niet meer

er is alleen vooruit.

 

uit: “Als een vreemdeling in een pretpark”

Enable Javascript