Gehoornde klaverzuring

 

Je zaait je gulzige zaden

in kieren en in naden.

Ongegeneerd op mijn terras,

ik wist niet dat jij dat was.

 

De zon schijnt  tussen je klaverhartjes,

bloeiend in vijf gele partjes.

Tja, je bent een zogenaamd onkruid,

toch zie je er lief en aantrekkelijk uit.

 

Ik ben in het ongewisse,

mag je blijven, wil ik je missen?

Zal ik je citroenklaver proeven

of eerder het zoet dan zuur behoeven?

 

Bij mij zitten  je wortels diep,

onder de tegels in het geniep.

Groeit fanatiek en zonder sturing.

Wat moet ik met “mijn” gehoornde klaverzuring?

 

Zij die het kunnen weten

zeggen dat je bent te eten.

Of ik dat doe is zeer de vraag,

want ik zit nu al met je in de maag……

 

Ids Vlieg