Niets cadeau…   een gedicht van Wislawa Szymborska

Niets cadeau gekregen, alles te leen. 

Tot over mijn oren in de schulden zal ik met mezelf voor mezelf moeten betalen, mijn leven voor mijn leven geven.

Het is nu eenmaal zo geregeld dat het hart terug moet
en de lever terug moet
en elke vinger afzonderlijk.

Te laat om het contract te verbreken. De schulden moeten worden geïnd, het vel over de oren gehaald.

Op de wereld loop ik rond
in de menigte van andere schuldenaren. Sommigen zijn verplicht
hun vleugels af te betalen.
Anderen moeten of ze willen of niet
hun blaadjes afrekenen.

Aan de debetzijde
staat elk weefsel in ons.
Geen wimpertje, geen steeltje mogen we voorgoed behouden.

De lijst is uitputtend
en het ziet ernaar uit
dat we niets zullen overhouden.

Ik kan me niet herinneren
waar, wanneer en waarom
ik zo’n rekening heb laten openen.

Het protest daartegen noemen we de ziel.
En dat is het enige
wat niet op de lijst staat.

Op 03.04.2024 voorgedragen door Anne-Marie Ariëns

Wisława Szymborska (1923-2012) was een Poolse dichter. In 1996 werd haar werk bekroond met de Nobelprijs voor de Literatuur.